ground
US /ɡraʊnd/
UK /ɡraʊnd/
1.
2.
3.
reden, grond, basis
reason or justification for something
:
•
There is no ground for complaint.
Er is geen reden tot klagen.
•
His argument had no factual ground.
Zijn argument had geen feitelijke grond.
1.
aan de grond houden, vliegverbod opleggen
to prevent (a pilot or an aircraft) from flying
:
•
The bad weather grounded all flights.
Het slechte weer hield alle vluchten aan de grond.
•
The airline grounded the entire fleet for safety checks.
De luchtvaartmaatschappij hield de hele vloot aan de grond voor veiligheidscontroles.
2.
binnen houden, uitgaansverbod opleggen
to punish (a child or young person) by forbidding them to go out
:
•
My parents grounded me for a week after I broke curfew.
Mijn ouders hielden me een week binnen nadat ik de avondklok had overtreden.
•
She was grounded from using her phone.
Ze mocht haar telefoon niet gebruiken.
3.
aarden, aansluiten op aarde
to connect (an electrical circuit) to the earth or a large conducting body to complete a circuit or provide a safety return path
:
•
Make sure the appliance is properly grounded.
Zorg ervoor dat het apparaat goed geaard is.
•
The electrician will ground the new wiring.
De elektricien zal de nieuwe bedrading aarden.
4.
baseren op, funderen op
to base (something) on firm factual or rational grounds
:
•
His theory is well grounded in scientific evidence.
Zijn theorie is goed gebaseerd op wetenschappelijk bewijs.
•
The decision was grounded in extensive research.
De beslissing was gebaseerd op uitgebreid onderzoek.
1.
nuchter, realistisch, geaard
having a good understanding of basic facts and principles; sensible and realistic
:
•
She's a very grounded person, always calm and practical.
Ze is een heel nuchter persoon, altijd kalm en praktisch.
•
Despite his success, he remained humble and grounded.
Ondanks zijn succes bleef hij bescheiden en nuchter.