bond
US /bɑːnd/
UK /bɑːnd/
1.
2.
band, verbinding
a close connection joining two or more people or groups
:
•
There was a strong bond between the siblings.
Er was een sterke band tussen de broers en zussen.
•
Their shared experiences created an unbreakable bond.
Hun gedeelde ervaringen creëerden een onbreekbare band.
3.
obligatie, waardepapier
a certificate of debt issued by a government or company, promising to pay back the borrowed money at a fixed interest rate on a specified date
:
•
She invested in government bonds.
Ze investeerde in staatsobligaties.
•
The company issued new corporate bonds.
Het bedrijf gaf nieuwe bedrijfsobligaties uit.
1.
binden, hechten
to join or be joined securely to something else, especially by means of an adhesive substance, or by physical or chemical forces
:
•
The glue will bond the two pieces of wood together.
De lijm zal de twee stukken hout aan elkaar verbinden.
•
These atoms bond to form a molecule.
Deze atomen binden zich om een molecuul te vormen.
2.
binden, een band opbouwen
to develop a close relationship with someone
:
•
Parents often bond with their babies immediately after birth.
Ouders binden zich vaak onmiddellijk na de geboorte met hun baby's.
•
The team members quickly bonded during the retreat.
De teamleden bonden snel tijdens de retraite.