weave
US /wiːv/
UK /wiːv/
1.
weven
form (fabric or an article) by interlacing long threads passing in one direction with others at a right angle to them
:
•
She learned to weave baskets from natural fibers.
Ze leerde manden weven van natuurlijke vezels.
•
The spider began to weave its web.
De spin begon zijn web te weven.
2.
samenvoegen, verbinden
make (a complex story or pattern) from a number of individual elements
:
•
The author expertly wove together multiple storylines.
De auteur weefde vakkundig meerdere verhaallijnen samen.
•
He tried to weave a convincing alibi.
Hij probeerde een overtuigend alibi te weven.
3.
slalommen, zich een weg banen
move by winding in and out of obstacles
:
•
The car had to weave through heavy traffic.
De auto moest zich slalommend door het drukke verkeer bewegen.
•
He managed to weave his way through the crowd.
Hij slaagde erin zich een weg te banen door de menigte.