gut
US /ɡʌt/
UK /ɡʌt/
1.
ontweiden, schoonmaken
to remove the internal organs from (a fish or other animal) before cooking
:
•
The fisherman carefully gutted the fish.
De visser ontdaan de vis zorgvuldig.
•
They had to gut the deer after the hunt.
Ze moesten het hert ontweiden na de jacht.
2.
uitbranden, strippen
to destroy the interior of (a building or vehicle)
:
•
The fire completely gutted the old house.
De brand heeft het oude huis volledig uitgebrand.
•
The vandals gutted the car, leaving only the shell.
De vandalen hebben de auto gestript, alleen de carrosserie bleef over.
1.
instinctief, onderbuik
based on instinct or emotion rather than reason
:
•
It was a gut feeling that made her turn back.
Het was een onderbuikgevoel dat haar deed omkeren.
•
He made a gut decision to invest in the new company.
Hij nam een ingrijpende beslissing om in het nieuwe bedrijf te investeren.