walk out
US /ˈwɑːk aʊt/
UK /ˈwɑːk aʊt/
1.
weglopen, uit protest weggaan
to leave a meeting, performance, or other event, especially as an expression of disapproval
:
•
The audience began to walk out when the comedian started telling offensive jokes.
Het publiek begon weg te lopen toen de komiek beledigende grappen begon te vertellen.
•
If they don't meet our demands, we will walk out of the negotiations.
Als ze niet aan onze eisen voldoen, zullen we uit de onderhandelingen stappen.
2.
staken, het werk neerleggen
to leave one's job suddenly, especially as a form of protest or strike
:
•
The workers decided to walk out over unfair wages.
De arbeiders besloten te staken vanwege oneerlijke lonen.
•
Many employees threatened to walk out if their concerns were not addressed.
Veel werknemers dreigden te staken als hun zorgen niet werden aangepakt.
3.
verlaten, weglopen van
to leave a relationship or marriage suddenly
:
•
She decided to walk out on her husband after years of unhappiness.
Ze besloot haar man te verlaten na jaren van ongeluk.
•
He just walked out and never came back.
Hij is gewoon weggelopen en nooit meer teruggekomen.
1.
walk-out, staking
an act of leaving a meeting, performance, or other event, especially as an expression of disapproval
:
•
The students staged a walkout in protest of the new policy.
De studenten organiseerden een walk-out uit protest tegen het nieuwe beleid.
•
The union called for a walkout if negotiations failed.
De vakbond riep op tot een staking als de onderhandelingen mislukten.