isolated
US /ˈaɪ.sə.leɪ.t̬ɪd/
UK /ˈaɪ.sə.leɪ.t̬ɪd/
1.
geïsoleerd, afgelegen
far away from other places, buildings, or people; remote
:
•
The village is very isolated, with no public transport.
Het dorp is erg geïsoleerd, zonder openbaar vervoer.
•
They live in an isolated farmhouse.
Ze wonen in een geïsoleerde boerderij.
2.
geïsoleerd, afgezonderd
having minimal contact or communication with others
:
•
She felt very isolated after moving to a new city.
Ze voelde zich erg geïsoleerd na haar verhuizing naar een nieuwe stad.
•
The patient needs to be kept isolated to prevent the spread of infection.
De patiënt moet geïsoleerd worden gehouden om de verspreiding van infectie te voorkomen.