alone
US /əˈloʊn/
UK /əˈloʊn/
1.
alleen, eenzaam
having no one else present
:
•
She likes to be alone sometimes.
Ze is graag soms alleen.
•
He was sitting alone in the park.
Hij zat alleen in het park.
2.
alleen, zelfstandig
without the help of other people
:
•
He built the entire house alone.
Hij bouwde het hele huis alleen.
•
Can you finish this task alone?
Kun je deze taak alleen afmaken?
1.
alleen, met rust
without anyone or anything else
:
•
He left her alone in the house.
Hij liet haar alleen in huis.
•
Just leave me alone!
Laat me gewoon met rust!