drift
US /drɪft/
UK /drɪft/

1.
drijven, waaien
be carried slowly by a current of air or water
:
•
The boat began to drift out to sea.
De boot begon de zee op te drijven.
•
Snow was starting to drift against the fence.
Sneeuw begon tegen het hek aan te waaien.
1.
drift, strekking
a continuous slow movement from one place to another
:
•
There was a slow drift of smoke from the chimney.
Er was een langzame rookpluim uit de schoorsteen.
•
The general drift of the conversation was about politics.
De algemene strekking van het gesprek ging over politiek.