shatter
US /ˈʃæt̬.ɚ/
UK /ˈʃæt̬.ɚ/
1.
verbrijzelen, versplinteren
break suddenly and violently into many pieces
:
•
The glass vase fell and shattered on the floor.
De glazen vaas viel en verbrijzelde op de vloer.
•
The impact caused the car's windshield to shatter.
De impact zorgde ervoor dat de voorruit van de auto verbrijzelde.
2.
verbrijzelen, vernietigen
destroy or severely damage (something abstract)
:
•
The news of his betrayal shattered her trust.
Het nieuws van zijn verraad verbrijzelde haar vertrouwen.
•
The economic crisis shattered the hopes of many small businesses.
De economische crisis verbrijzelde de hoop van veel kleine bedrijven.
1.
verbrijzeling, versplintering
a sudden breaking into many pieces
:
•
The sound of the window's shatter echoed through the empty house.
Het geluid van het verbrijzelen van het raam galmde door het lege huis.
•
We heard a loud shatter from the kitchen.
We hoorden een luid verbrijzelen uit de keuken.