obligate
US /ˈɑːb.lɪ.ɡeɪt/
UK /ˈɑːb.lɪ.ɡeɪt/
1.
verplichten, binden
make (someone) legally or morally bound to an action or course of action
:
•
The contract obligates us to complete the work by next month.
Het contract verplicht ons om het werk volgende maand af te ronden.
•
He felt obligated to help his family.
Hij voelde zich verplicht om zijn familie te helpen.
1.
verplicht, gebonden
restricted to a particular condition or course of action
:
•
He felt obligate to follow the rules.
Hij voelde zich verplicht om de regels te volgen.
•
The bacteria are obligate anaerobes.
De bacteriën zijn verplichte anaëroben.