constrain
US /kənˈstreɪn/
UK /kənˈstreɪn/
1.
beperken, inperken, bedwingen
to severely restrict the scope, extent, or activity of
:
•
Budget limitations constrained the project's ambitions.
Budgetbeperkingen beperkten de ambities van het project.
•
He felt constrained by the strict rules.
Hij voelde zich beperkt door de strikte regels.
2.
dwingen, noodzaken, verplichten
to compel or force (someone) toward a particular course of action
:
•
He felt constrained to apologize for his rude behavior.
Hij voelde zich gedwongen om zich te verontschuldigen voor zijn onbeleefde gedrag.
•
Circumstances constrained him to accept the offer.
Omstandigheden dwongen hem het aanbod te accepteren.