habit

US /ˈhæb.ɪt/
UK /ˈhæb.ɪt/
"habit" picture
1.

gewoonte, gebruik

a settled or regular tendency or practice, especially one that is hard to give up

:
•
Smoking is a bad habit.
Roken is een slechte gewoonte.
•
She has a habit of biting her nails.
Ze heeft de gewoonte om op haar nagels te bijten.
:
custompracticeroutinetendencypattern
2.

habijt, monnikspij

a long, loose garment worn by a monk, nun, or other person who has taken religious vows

:
•
The monk wore a simple brown habit.
De monnik droeg een eenvoudig bruin habijt.
•
Nuns often wear a distinctive religious habit.
Nonnen dragen vaak een kenmerkend religieus habijt.
:
garbattiredressrobe
1.

kleden, aankleden

to dress in a habit

:
•
The novice was habited in white.
De novice was in het wit gekleed.
•
She was habited as a nun for the play.
Ze was voor het toneelstuk als non gekleed.
:
clothedressattirerobe
:
habitablehabitationhabit-formingriding habitmake a habit ofbreak a habitby force of habit