disadvantage
US /ˌdɪs.ədˈvæn.t̬ɪdʒ/
UK /ˌdɪs.ədˈvæn.t̬ɪdʒ/
1.
nadeel, handicap
an unfavorable circumstance or condition that reduces the chances of success or effectiveness
:
•
His lack of experience was a major disadvantage.
Zijn gebrek aan ervaring was een groot nadeel.
•
The small size of the car is a disadvantage on long trips.
De kleine omvang van de auto is een nadeel op lange reizen.
1.
benadelen, handicappen
to put in an unfavorable position or at a disadvantage
:
•
His poor health will disadvantage him in the competition.
Zijn slechte gezondheid zal hem benadelen in de competitie.
•
The new policy might disadvantage smaller businesses.
Het nieuwe beleid kan kleinere bedrijven benadelen.