faint

US /feɪnt/
UK /feɪnt/
"faint" picture
1.

bayılma, fenalık

a sudden, temporary loss of consciousness

:
•
She had a sudden faint and collapsed.
Aniden bayıldı ve yere yığıldı.
•
He recovered quickly from his faint.
Baygınlığından çabucak kurtuldu.
:
syncopeblackoutswoon
1.

bayılmak, fenalaşmak

feel weak, dizzy, or on the verge of losing consciousness

:
•
She felt herself faint from the heat.
Sıcak yüzünden bayılacak gibi hissetti.
•
He thought he might faint if he didn't eat soon.
Yakında yemek yemezse bayılabileceğini düşündü.
:
swoonpass outcollapse
1.

zayıf, soluk, belli belirsiz

barely perceptible; indistinct

:
•
We heard a faint sound in the distance.
Uzakta zayıf bir ses duyduk.
•
There was a faint smell of smoke.
Hafif bir duman kokusu vardı.
:
indistinctdimpalesubtleweakvagueunclearblurredhazymuffledsoftlow
2.

cesaretsiz, korkak, zayıf

lacking courage or spirit; timid

:
•
He made a faint attempt to argue.
Tartışmak için zayıf bir girişimde bulundu.
•
Don't be faint of heart.
Cesaretsiz olma.
:
timidcowardlyirresolutefeebleweak-heartedpusillanimousspiritlessunenthusiasticlacking conviction