usual
US /ˈjuː.ʒu.əl/
UK /ˈjuː.ʒu.əl/
1.
gebruikelijk, gewoon, normaal
habitually or commonly occurring or done; customary
:
•
He took his usual seat at the back of the room.
Hij nam zijn gebruikelijke plaats achter in de kamer in.
•
It's usual for him to be late.
Het is gebruikelijk voor hem om te laat te zijn.