silence
US /ˈsaɪ.ləns/
UK /ˈsaɪ.ləns/
1.
stilte, rust
complete absence of sound
:
•
The sudden silence in the room was unsettling.
De plotselinge stilte in de kamer was verontrustend.
•
A moment of silence was observed for the victims.
Een moment van stilte werd in acht genomen voor de slachtoffers.
2.
zwijgen, stilzwijgen
a refusal to speak or communicate
:
•
Her continued silence on the matter was frustrating.
Haar aanhoudende zwijgen over de kwestie was frustrerend.
•
The government's silence on the scandal raised suspicions.
Het zwijgen van de regering over het schandaal wekte argwaan.
1.
tot zwijgen brengen, doen zwijgen
make (someone or something) silent; cause to stop speaking or making a noise
:
•
The teacher tried to silence the noisy students.
De leraar probeerde de luidruchtige studenten te kalmeren.
•
The new regulations will silence critics of the policy.
De nieuwe regels zullen critici van het beleid het zwijgen opleggen.
1.
stilte, zwijgen
used as a command to tell someone to stop speaking or making a noise
:
•
Silence! The performance is about to begin.
Stilte! De voorstelling staat op het punt te beginnen.
•
The judge shouted, "Silence in the court!"
De rechter riep: "Stilte in de rechtbank!"