articulate
US /ɑːrˈtɪk.jə.lət/
UK /ɑːrˈtɪk.jə.lət/
1.
welbespraakt, duidelijk
having or showing the ability to speak fluently and coherently
:
•
She is a very articulate speaker.
Zij is een zeer welbespraakte spreker.
•
He was surprisingly articulate for his age.
Hij was verrassend welbespraakt voor zijn leeftijd.
1.
verwoorden, uitspreken
express (an idea or feeling) fluently and coherently
:
•
He struggled to articulate his thoughts.
Hij worstelde om zijn gedachten te verwoorden.
•
The ability to articulate complex ideas is crucial.
Het vermogen om complexe ideeën te articuleren is cruciaal.
2.
scharnieren, verbinden
form a joint or connect by joints
:
•
The bones of the arm articulate at the elbow.
De botten van de arm scharnieren bij de elleboog.
•
Each segment of the robot's arm is designed to articulate smoothly.
Elk segment van de robotarm is ontworpen om soepel te scharnieren.