muzzle

US /ˈmʌz.əl/
UK /ˈmʌz.əl/
"muzzle" picture
1.

snuit

the projecting part of the face, including the nose and mouth, of an animal such as a dog or horse

:
•
The dog licked my hand with its wet muzzle.
De hond likte mijn hand met zijn natte snuit.
•
The horse's muzzle twitched as it grazed.
De snuit van het paard trilde terwijl het graasde.
:
snoutnosemouth
2.

muilkorf

a device, usually a strap or cage, fitted over an animal's snout to prevent it from biting or eating

:
•
The dog had to wear a muzzle at the vet's office.
De hond moest een muilkorf dragen bij de dierenarts.
•
A police dog often wears a muzzle when on duty.
Een politiehond draagt vaak een muilkorf tijdens dienst.
:
gagrestraint
3.

loopmonding, monding

the open end of a firearm, where the bullet emerges

:
•
He looked down the muzzle of the rifle.
Hij keek in de loopmonding van het geweer.
•
Smoke billowed from the muzzle after the shot.
Rook walmde uit de loopmonding na het schot.
:
barrelboreopening
1.

muilkorven

to put a muzzle on (an animal)

:
•
The vet had to muzzle the aggressive dog before examining it.
De dierenarts moest de agressieve hond muilkorven voordat hij hem onderzocht.
•
It's important to know how to properly muzzle a dog for safety.
Het is belangrijk om te weten hoe je een hond correct muilkorft voor de veiligheid.
:
gagrestrain
2.

muilkorven, monddood maken

to prevent (a person or group) from expressing their opinions freely

:
•
The government tried to muzzle the press.
De regering probeerde de pers te muilkorven.
•
They were effectively muzzled by the new regulations.
Ze werden effectief monddood gemaakt door de nieuwe regelgeving.
:
silencegagsuppresscensorrestrain