residence
US /ˈrez.ə.dəns/
UK /ˈrez.ə.dəns/
1.
residentie, woonplaats, verblijfplaats
a person's home; the place where someone lives
:
•
The President's official residence is the White House.
De officiële residentie van de president is het Witte Huis.
•
She changed her residence to a new city.
Ze veranderde haar woonplaats naar een nieuwe stad.
2.
verblijf, residentie
the act of residing in a place
:
•
Proof of residence is required for voter registration.
Bewijs van verblijf is vereist voor kiezersregistratie.
•
His long residence in the country made him fluent in the local language.
Zijn lange verblijf in het land maakte hem vloeiend in de lokale taal.