facade
US /fəˈsɑːd/
UK /fəˈsɑːd/
1.
façade, voorgevel
the principal front of a building, that faces on to a street or open space
:
•
The grand facade of the opera house was illuminated at night.
De grote façade van het operagebouw werd 's nachts verlicht.
•
The building's facade was made of intricate stone carvings.
De façade van het gebouw was gemaakt van ingewikkelde steenhouwwerken.
2.
façade, schijn, uiterlijk
an outward appearance that is maintained to conceal a less pleasant or creditable reality
:
•
Beneath his calm facade, he was deeply troubled.
Onder zijn kalme façade was hij diep verontrust.
•
The company maintained a facade of success despite its financial difficulties.
Het bedrijf handhaafde een façade van succes ondanks zijn financiële moeilijkheden.