compromise

US /ˈkɑːm.prə.maɪz/
UK /ˈkɑːm.prə.maɪz/
"compromise" picture
1.

compromis, schikking

an agreement or a settlement of a dispute that is reached by each side making concessions

:
•
After long negotiations, they finally reached a compromise.
Na lange onderhandelingen bereikten ze eindelijk een compromis.
•
A good relationship requires constant compromise from both sides.
Een goede relatie vereist constante compromissen van beide kanten.
:
agreementsettlementdealbargainmiddle ground
2.

aantasting, gevaar

a situation in which something is exposed to danger or weakened

:
•
The security breach was a serious compromise of user data.
De beveiligingsinbreuk was een ernstige aantasting van gebruikersgegevens.
•
His reputation suffered a major compromise after the scandal.
Zijn reputatie leed een grote schade na het schandaal.
:
vulnerabilityriskjeopardyweakeningimpairment
1.

compromitteren, concessies doen

to accept standards that are lower than desirable

:
•
We cannot compromise on safety standards.
We kunnen niet compromitteren op veiligheidsnormen.
•
He refused to compromise his principles.
Hij weigerde zijn principes te compromitteren.
:
concedegive inyieldbargainsettle
2.

aantasten, in gevaar brengen

to expose to danger or weaken (a reputation, principle, etc.)

:
•
Smoking can compromise your health.
Roken kan je gezondheid aantasten.
•
The leaked information could compromise the entire operation.
De gelekte informatie kan de hele operatie compromitteren.
:
endangerjeopardizeundermineweakenprejudice