clue
US /kluː/
UK /kluː/
1.
aanwijzing, spoor, idee
a piece of evidence or information used in the detection of a crime or solving of a mystery
:
•
The police found a crucial clue at the crime scene.
De politie vond een cruciale aanwijzing op de plaats delict.
•
I have no clue how to solve this puzzle.
Ik heb geen idee hoe ik deze puzzel moet oplossen.
1.
inlichten, koppelen
to give someone information that helps them to understand or solve something
:
•
Can you clue me in on what's happening?
Kun je me inlichten over wat er gebeurt?
•
The detective was trying to clue together the pieces of the mystery.
De detective probeerde de stukjes van het mysterie aan elkaar te koppelen.