articulation
US /ɑːrˌtɪk.jəˈleɪ.ʃən/
UK /ɑːrˌtɪk.jəˈleɪ.ʃən/
1.
articulatie, uitdrukking
the action of putting into words an idea or feeling of a specified type
:
•
The clear articulation of his vision inspired the team.
De duidelijke articulatie van zijn visie inspireerde het team.
•
Her articulation of the problem was very precise.
Haar articulatie van het probleem was zeer precies.
2.
articulatie, uitspraak
the formation of clear and distinct sounds in speech
:
•
He worked on his articulation to improve his public speaking.
Hij werkte aan zijn articulatie om zijn openbare spreekvaardigheid te verbeteren.
•
Poor articulation can make speech difficult to understand.
Slechte articulatie kan spraak moeilijk te begrijpen maken.
3.
gewricht, articulatie
a joint or juncture between bones or cartilages in the skeleton
:
•
The knee is a complex articulation.
De knie is een complexe articulatie.
•
The doctor examined the articulation of her shoulder.
De dokter onderzocht de articulatie van haar schouder.