coherent
US /koʊˈhɪr.ənt/
UK /koʊˈhɪr.ənt/
1.
coherent, logisch, begrijpelijk
logical and consistent; able to be understood
:
•
He presented a coherent argument that was easy to follow.
Hij presenteerde een coherent argument dat gemakkelijk te volgen was.
•
The witness's story was not entirely coherent.
Het verhaal van de getuige was niet helemaal coherent.
2.
coherent, duidelijk sprekend
(of a person) able to speak clearly and logically
:
•
After the accident, he was barely coherent.
Na het ongeluk was hij nauwelijks coherent.
•
She was too upset to be fully coherent.
Ze was te overstuur om volledig coherent te zijn.