rigid
US /ˈrɪdʒ.ɪd/
UK /ˈrɪdʒ.ɪd/
1.
stijf, rigide, onbuigzaam
unable to bend or be forced out of shape; not flexible.
:
•
The old man's body was rigid with cold.
Het lichaam van de oude man was stijf van de kou.
•
The plastic became rigid after it cooled.
Het plastic werd stijf nadat het was afgekoeld.
2.
rigide, star, onveranderlijk
unable to change or be adapted
:
•
The company has a rigid policy on returns.
Het bedrijf heeft een rigide beleid voor retouren.
•
His thinking was too rigid to accept new ideas.
Zijn denken was te rigide om nieuwe ideeën te accepteren.