unyielding
US /ʌnˈjiːl.dɪŋ/
UK /ʌnˈjiːl.dɪŋ/
1.
onwrikbaar, onbuigzaam, hard
not giving way to pressure; hard or solid
:
•
The ancient oak tree stood unyielding against the strong winds.
De oude eik stond onwrikbaar tegen de sterke wind.
•
The rock formation was unyielding, resisting all attempts at erosion.
De rotsformatie was onbuigzaam en weerstond alle pogingen tot erosie.
2.
onverzettelijk, standvastig, onbuigzaam
not giving in to argument, plea, or persuasion; resolute
:
•
Despite our pleas, she remained unyielding in her decision.
Ondanks onze smeekbeden bleef ze onverzettelijk in haar besluit.
•
His unyielding determination led him to achieve his goals.
Zijn onverzettelijke vastberadenheid leidde hem tot het bereiken van zijn doelen.