relent
US /rɪˈlent/
UK /rɪˈlent/
1.
wijken, zwichten, toegeven
abandon or mitigate a harsh intention or cruel treatment
:
•
The police refused to relent in their efforts to find the suspect.
De politie weigerde te wijken in hun pogingen om de verdachte te vinden.
•
After much pleading, she finally relented and let them go.
Na veel smeken zwichtte ze uiteindelijk en liet ze hen gaan.
2.
afnemen, minder worden, luwen
of a severe or persistent thing, such as a storm or an attack) become less intense or severe; lessen
:
•
The rain finally relented, allowing us to go outside.
De regen mindere uiteindelijk, waardoor we naar buiten konden.
•
The pressure on him did not relent, even after his resignation.
De druk op hem nam niet af, zelfs niet na zijn ontslag.