offensive
US /əˈfen.sɪv/
UK /əˈfen.sɪv/
1.
beledigend, kwetsend
causing someone to feel deeply hurt, upset, or angry
:
•
His remarks were highly offensive to the audience.
Zijn opmerkingen waren zeer beledigend voor het publiek.
•
She found the joke quite offensive.
Ze vond de grap nogal beledigend.
2.
offensief, aanvallend
used for attack; aggressive
:
•
The team adopted an offensive strategy.
Het team nam een offensieve strategie aan.
•
They launched an offensive against enemy positions.
Ze lanceerden een offensief tegen vijandelijke posities.
1.
offensief, aanval
an attacking military campaign
:
•
The army launched a major offensive.
Het leger lanceerde een groot offensief.
•
The general planned a new offensive to regain lost territory.
De generaal plande een nieuw offensief om verloren gebied terug te winnen.