cop

US /kɑːp/
UK /kɑːp/
"cop" picture
1.

agent, politieagent

a police officer

:
•
The cop directed traffic at the busy intersection.
De agent regelde het verkeer op het drukke kruispunt.
•
He was pulled over by a cop for speeding.
Hij werd door een agent aan de kant gezet wegens te hard rijden.
:
police officerpolicemanpolicewomanofficerconstable
1.

pakken, arresteren

to catch or arrest (a criminal or suspect)

:
•
The police managed to cop the suspect after a long chase.
De politie slaagde erin de verdachte te pakken na een lange achtervolging.
•
He was copped for shoplifting.
Hij werd gepakt voor winkeldiefstal.
:
arrestapprehendcaptureseizenab
2.

pakken, verkrijgen

to take or obtain something

:
•
Can you cop me a drink from the fridge?
Kun je me een drankje uit de koelkast pakken?
•
He tried to cop a feel, but she pushed him away.
Hij probeerde een aanraking te krijgen, maar ze duwde hem weg.
:
getobtainacquiresecuregrab