anguish
US /ˈæŋ.ɡwɪʃ/
UK /ˈæŋ.ɡwɪʃ/

1.
angst, pijn, kwelling
severe mental or physical pain or suffering
:
•
He experienced great anguish after the loss of his child.
Hij ervoer grote angst na het verlies van zijn kind.
•
The patient was in extreme anguish from the injury.
De patiënt had extreme pijn door de verwonding.
1.
kwellen, pijnigen
to cause extreme pain or distress to
:
•
It anguished him to see his family struggling.
Het kwelde hem om zijn familie te zien worstelen.
•
The decision to leave anguished her for weeks.
Het besluit om te vertrekken kwelde haar wekenlang.