sublime
US /səˈblaɪm/
UK /səˈblaɪm/
1.
yüce, muhteşem, harika
of such excellence, grandeur, or beauty as to inspire great admiration or awe
:
•
The artist's work reached a sublime level of perfection.
Sanatçının eseri yüce bir mükemmellik seviyesine ulaştı.
•
The view from the mountain peak was truly sublime.
Dağ zirvesinden manzara gerçekten yüceydi.
1.
yüceltmek, arıtmak, dönüştürmek
to elevate to a high degree of moral or spiritual purity or excellence
:
•
He sought to sublime his earthly desires into artistic expression.
Dünyevi arzularını sanatsal ifadeye yüceltmeye çalıştı.
•
Through meditation, one can sublime negative thoughts into positive energy.
Meditasyon yoluyla, olumsuz düşünceler pozitif enerjiye yüceltilebilir.