transcendent
US /trænˈsen.dənt/
UK /trænˈsen.dənt/
1.
aşkın, üstün
beyond or above the range of normal or merely physical human experience
:
•
The artist aimed to create a work of transcendent beauty.
Sanatçı, aşkın bir güzellikte eser yaratmayı amaçladı.
•
Many spiritual traditions speak of a transcendent reality.
Birçok ruhani gelenek aşkın bir gerçeklikten bahseder.
2.
üstün, olağanüstü
surpassing others; pre-eminent
:
•
Her performance was truly transcendent, captivating the entire audience.
Performansı gerçekten aşkındı, tüm seyirciyi büyüledi.
•
He achieved a transcendent level of skill in his craft.
Zanaatında aşkın bir beceri seviyesine ulaştı.