hound
US /haʊnd/
UK /haʊnd/
1.
av köpeği, tazı
a dog of a breed used for hunting, especially one able to track by scent
:
•
The hunter released his hounds to track the deer.
Avcı, geyiği takip etmesi için av köpeklerini serbest bıraktı.
•
A pack of hounds bayed in the distance.
Uzaktan bir sürü av köpeği uluyordu.
1.
taciz etmek, peşini bırakmamak, kovalamak
harass, persecute, or pursue relentlessly
:
•
The paparazzi continued to hound the celebrity.
Paparazziler ünlüyü taciz etmeye devam etti.
•
Creditors began to hound him for payment.
Alacaklılar onu ödeme için taciz etmeye başladı.