annoy
US /əˈnɔɪ/
UK /əˈnɔɪ/
1.
rahatsız etmek, can sıkmak, sinirlendirmek
to make someone slightly angry; to irritate someone
:
•
His constant complaining really annoys me.
Sürekli şikayet etmesi beni gerçekten rahatsız ediyor.
•
It annoys me when people talk loudly on their phones in public.
İnsanların halka açık yerlerde yüksek sesle telefonla konuşması beni rahatsız ediyor.