blind

US /blaɪnd/
UK /blaɪnd/
"blind" picture
1.

kör

unable to see because of injury, disease, or a congenital condition

:
•
She has been blind since birth.
Doğuştan kör.
•
He went blind in his old age.
Yaşlılığında kör oldu.
:
sighted
2.

kör, farkında olmayan

not able to understand or accept something

:
•
He is blind to his own faults.
Kendi hatalarına kör.
•
Love is blind.
Aşk kördür.
:
ignorantunawareobliviousinsensibleheedless
1.

kör etmek, gözünü almak

cause (someone) to be unable to see, permanently or temporarily

:
•
The bright lights blinded him for a moment.
Parlak ışıklar onu bir anlığına kör etti.
•
The accident left him partially blind.
Kaza onu kısmen kör etti.
:
dazzleglareobscuredim
2.

kör etmek, yanıltmak

deprive (someone) of understanding, judgment, or perception

:
•
His ambition blinded him to the risks.
Hırsı onu risklere karşı kör etti.
•
Prejudice can blind people to the truth.
Önyargı insanları gerçeğe karşı kör edebilir.
:
misleaddeceivedeludemisguideconfuse
1.

perde, panjur

a screen or cover for a window, especially one made of slats that can be adjusted to let in or shut out light

:
•
Please pull down the blinds to block the sun.
Güneşi engellemek için lütfen perdeleri indirin.
•
The room was dark with the blinds drawn.
Perdeler çekili olduğu için oda karanlıktı.
:
shuttercurtainshadescreen
:
blindnessthe blind leading the blindblind dateblind snakeblind testsnow-blindnessblind drunk