wit
US /wɪt/
UK /wɪt/
1.
geest, verstand
the capacity for inventive thought and quick understanding; keen intelligence.
:
•
She has a sharp wit and a quick mind.
Ze heeft een scherpe geest en een snelle geest.
•
His quick wit always made people laugh.
Zijn snelle geest deed mensen altijd lachen.
2.
humor, geestigheid
a natural aptitude for using words and ideas in a quick and inventive way to create humor.
:
•
He's known for his dry wit.
Hij staat bekend om zijn droge humor.
•
Her sharp wit made her a popular speaker.
Haar scherpe geest maakte haar een populaire spreker.
1.
weten, kennen
to know or be aware of (archaic or literary)
:
•
He did not wit what lay ahead.
Hij wist niet wat hem te wachten stond.
•
Full well I wit that you speak truth.
Ik weet heel goed dat je de waarheid spreekt.