unstable
US /ʌnˈsteɪ.bəl/
UK /ʌnˈsteɪ.bəl/
1.
instabiel, onstabiel
likely to change or give way; not stable
:
•
The old bridge is structurally unstable.
De oude brug is structureel instabiel.
•
The political situation in the region remains highly unstable.
De politieke situatie in de regio blijft zeer instabiel.
2.
emotioneel instabiel, wispelturig
prone to erratic or unpredictable changes of mood or behavior
:
•
He's been very unstable since the divorce.
Hij is erg instabiel sinds de scheiding.
•
Her emotions are quite unstable, swinging from joy to sadness quickly.
Haar emoties zijn behoorlijk instabiel, snel omslaand van vreugde naar verdriet.