turbulent
US /ˈtɝː.bjə.lənt/
UK /ˈtɝː.bjə.lənt/
1.
turbulent, onrustig, woelig
characterized by conflict, disorder, or confusion; not controlled or calm
:
•
The country has a turbulent history.
Het land heeft een turbulente geschiedenis.
•
Their relationship went through a turbulent period.
Hun relatie ging door een turbulente periode.
2.
turbulent, woelig, onstuimig
(of air or water) moving unsteadily or violently
:
•
The plane experienced severe turbulent air.
Het vliegtuig ervoer ernstige turbulente lucht.
•
The river was turbulent after the heavy rains.
De rivier was woelig na de zware regenval.