turbulence
US /ˈtɝː.bjə.ləns/
UK /ˈtɝː.bjə.ləns/
1.
turbulentie, onrust
violent or unsteady movement of air or water, or of some other fluid
:
•
The plane experienced severe turbulence during the storm.
Het vliegtuig ervoer zware turbulentie tijdens de storm.
•
The river's turbulence made it difficult to navigate the boat.
De turbulentie van de rivier maakte het moeilijk om de boot te navigeren.
2.
onrust, verwarring
a state of confusion or disorder
:
•
The country is going through a period of political turbulence.
Het land maakt een periode van politieke turbulentie door.
•
His mind was in a state of emotional turbulence.
Zijn geest verkeerde in een staat van emotionele turbulentie.