sublime
US /səˈblaɪm/
UK /səˈblaɪm/
1.
subliem, verheven, groots
of such excellence, grandeur, or beauty as to inspire great admiration or awe
:
•
The artist's work reached a sublime level of perfection.
Het werk van de kunstenaar bereikte een subliem niveau van perfectie.
•
The view from the mountain peak was truly sublime.
Het uitzicht vanaf de bergtop was werkelijk subliem.
1.
verheffen, transformeren, zuiveren
to elevate to a high degree of moral or spiritual purity or excellence
:
•
He sought to sublime his earthly desires into artistic expression.
Hij probeerde zijn aardse verlangens te verheffen tot artistieke expressie.
•
Through meditation, one can sublime negative thoughts into positive energy.
Door meditatie kan men negatieve gedachten transformeren in positieve energie.