noble
US /ˈnoʊ.bəl/
UK /ˈnoʊ.bəl/
1.
adellijk, nobel
belonging to a hereditary class with high social or political status; aristocratic.
:
•
He was born into a noble family.
Hij werd geboren in een adellijke familie.
•
The king granted him a noble title.
De koning verleende hem een adellijke titel.
2.
nobel, edel, verheven
having or showing fine personal qualities or high moral principles.
:
•
He made a noble effort to help the poor.
Hij deed een nobele poging om de armen te helpen.
•
It was a truly noble act of self-sacrifice.
Het was een werkelijk nobele daad van zelfopoffering.
1.
edelman, edelvrouw
a person of noble rank or birth.
:
•
The queen invited the nobles to the royal ball.
De koningin nodigde de edelen uit voor het koninklijke bal.
•
Many nobles lost their power after the revolution.
Veel edelen verloren hun macht na de revolutie.