divine
US /dɪˈvaɪn/
UK /dɪˈvaɪn/
1.
goddelijk
of, from, or like God or a god
:
•
Many ancient cultures worshipped a multitude of divine beings.
Veel oude culturen aanbaden een veelheid aan goddelijke wezens.
•
The priest spoke of the divine power of forgiveness.
De priester sprak over de goddelijke kracht van vergeving.
2.
heerlijk, prachtig
extremely good; delightful
:
•
The dessert was absolutely divine.
Het dessert was absoluut goddelijk.
•
She looked divine in her new dress.
Ze zag er goddelijk uit in haar nieuwe jurk.
1.
raden, doorgronden
discover (something) by guesswork or intuition
:
•
She could divine his intentions from his subtle gestures.
Ze kon zijn intenties raden aan zijn subtiele gebaren.
•
It was difficult to divine the true meaning of the ancient text.
Het was moeilijk om de ware betekenis van de oude tekst te doorgronden.