stress
US /stres/
UK /stres/
1.
stress, spanning
a state of mental or emotional strain or tension resulting from adverse or demanding circumstances
:
•
She's been under a lot of stress lately.
Ze heeft de laatste tijd veel stress gehad.
•
Work-related stress can lead to health problems.
Werkgerelateerde stress kan leiden tot gezondheidsproblemen.
2.
klemtoon, nadruk
emphasis given to a particular syllable or word in speech, typically through a higher pitch or greater intensity
:
•
The stress is on the first syllable of 'present' (noun).
De klemtoon ligt op de eerste lettergreep van 'present' (zelfstandig naamwoord).
•
He put particular stress on the word 'never'.
Hij legde bijzondere nadruk op het woord 'nooit'.
1.
benadrukken, beklemtonen
give particular emphasis or importance to (a point, statement, or idea)
:
•
The report stresses the need for immediate action.
Het rapport benadrukt de noodzaak van onmiddellijke actie.
•
He stressed that safety was their top priority.
Hij benadrukte dat veiligheid hun hoogste prioriteit was.
2.
stressen, onder druk zetten
subject to mental or emotional strain
:
•
Don't stress yourself out over small things.
Stress jezelf niet over kleine dingen.
•
The constant demands began to stress him.
De constante eisen begonnen hem te stressen.