sovereign
US /ˈsɑːv.rən/
UK /ˈsɑːv.rən/
1.
soeverein, vorst
a supreme ruler, especially a monarch
:
•
The sovereign addressed the nation on a matter of great importance.
De soeverein sprak de natie toe over een zaak van groot belang.
•
The queen is the sovereign of the country.
De koningin is de soeverein van het land.
1.
soeverein, onafhankelijk
possessing supreme or ultimate power
:
•
The nation is a sovereign state, free from external control.
De natie is een soevereine staat, vrij van externe controle.
•
Each individual has sovereign rights.
Elk individu heeft soevereine rechten.
2.
uitstekend, opperst
of the most exalted, powerful, or important kind
:
•
He has sovereign contempt for public opinion.
Hij heeft soevereine minachting voor de publieke opinie.
•
The doctor prescribed a sovereign remedy for the illness.
De dokter schreef een soeverein middel voor de ziekte voor.