peculiar
US /pɪˈkjuːl.jɚ/
UK /pɪˈkjuːl.jɚ/
1.
vreemd, eigenaardig, bijzonder
different from what is normal or expected; strange.
:
•
She had a peculiar feeling that she was being watched.
Ze had een vreemd gevoel dat ze in de gaten werd gehouden.
•
The dish had a peculiar taste, but it wasn't unpleasant.
Het gerecht had een eigenaardige smaak, maar het was niet onaangenaam.
2.
eigen, specifiek, kenmerkend
belonging exclusively to one person or thing.
:
•
The custom is peculiar to this region.
De gewoonte is eigen aan deze regio.
•
Each species has its own peculiar characteristics.
Elke soort heeft zijn eigen specifieke kenmerken.