outskirts
US /ˈaʊt.skɝːts/
UK /ˈaʊt.skɝːts/
1.
buitenwijken, rand
the outer parts of a town or city
:
•
They live on the outskirts of London.
Ze wonen aan de buitenwijken van Londen.
•
The factory is located on the outskirts of the industrial park.
De fabriek bevindt zich aan de buitenrand van het industriepark.