orchestrate
US /ˈɔːr.kə.streɪt/
UK /ˈɔːr.kə.streɪt/
1.
orkestreren, regelen, coördineren
to arrange or direct the elements of a situation to produce a desired effect, especially surreptitiously
:
•
He orchestrated the entire marketing campaign from behind the scenes.
Hij orkestreerde de hele marketingcampagne achter de schermen.
•
The protest was carefully orchestrated by the activists.
Het protest werd zorgvuldig georkestreerd door de activisten.
2.
orkestreren, instrumenteren
to compose or arrange (music) for orchestral performance
:
•
He spent years learning how to orchestrate complex symphonies.
Hij heeft jarenlang geleerd hoe hij complexe symfonieën moest orkestreren.
•
The composer decided to orchestrate the piano piece for a full ensemble.
De componist besloot het pianostuk te orkestreren voor een volledig ensemble.