insult
US /ˈɪn.sʌlt/
UK /ˈɪn.sʌlt/
1.
belediging, smaad
a disrespectful or abusive remark or action
:
•
His comments were a direct insult to her intelligence.
Zijn opmerkingen waren een directe belediging voor haar intelligentie.
•
She took his silence as an insult.
Ze vatte zijn stilte op als een belediging.
1.
beledigen, vernederen
to speak to or treat with disrespect or contempt
:
•
He didn't mean to insult you.
Hij wilde je niet beledigen.
•
Don't insult my intelligence by telling me that.
Beledig mijn intelligentie niet door me dat te vertellen.