affront
US /əˈfrʌnt/
UK /əˈfrʌnt/
1.
belediging, smaad, schoffering
an action or remark that causes outrage or offense
:
•
His rude comments were a direct affront to her dignity.
Zijn onbeschofte opmerkingen waren een directe belediging van haar waardigheid.
•
It was an affront to the entire community.
Het was een belediging voor de hele gemeenschap.
1.
beledigen, kwetsen, schofferen
offend the modesty or values of
:
•
He felt affronted by their lack of respect.
Hij voelde zich beledigd door hun gebrek aan respect.
•
The new policy affronts the principles of justice.
Het nieuwe beleid schendt de principes van rechtvaardigheid.