hackle
US /ˈhæk.əl/
UK /ˈhæk.əl/
1.
nekveer, rughaar
a long, narrow feather on the neck or lower back of a domestic fowl, especially a rooster.
:
•
The rooster's iridescent hackles shimmered in the sunlight.
De iriserende nekveren van de haan glinsterden in het zonlicht.
•
The dog's hackles rose when it sensed danger.
De rugharen van de hond gingen overeind staan toen hij gevaar voelde.
1.
hackle, irriteren
(of a dog or other animal) raise the hackles on its neck or back, typically in anger or alarm.
:
•
The cat began to hackle, hissing at the approaching dog.
De kat begon te hackle, sissend naar de naderende hond.
•
His comments really hackled me.
Zijn opmerkingen irriteerden me echt.